Yenişehir Wiki
Register
Advertisement
İstiklal Marşı

Прыблізны беларускі пераклад

Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır parlayacak!
O benimdir, o benim milletimindir ancak!
Не бойся, не знікне ў небе сцяг,
Пакуль у краіне ёсць хоць адзін агмень.
Сцяг мне і маёй нацыі зорка.
Ты, не згарыш пад небам ніколі.


Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilal! Kahraman ırkıma bir gül... ne bu şiddet, bu celâl?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal. Hakkıdır, Hakk'a tapan milletimin istiklal

Не хмурыся сцяг, калі людзі пад табой,
А ўсміхніся, бо мой народ — герой.
Прабач, што ў бітвах кроў ён не бярог,
Воля — права ўсіх у чыім сэрцы бог.
Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım;
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım.Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.
Не бойся, ланцуг не сашчэміць гэтых рук,
Для святла сонца не знайсці перашкод.
Я ўсё знясу, хоць горы ўстануць у круг,
Перацяку і праз гарызонт.
Garbın âfâkını sarmışsa çelik zırhlı duvar.
Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imânı boğar,

Medeniyyet!' dediğin tek dişi kalmış canavar?

Не бойся выю — монстр Еўропы лют,
Але не задушыць волю вый хімеры
І тупы яго гнілы апошні зуб
І шчыт у грудзі ёсць — сапраўдная вера.
Arkadaş, yurduma alçakları uğratma sakın;Siper et gövdeni, dursun bu hayâsızca akın.

Doğacaktır sana va'dettiği günler Hakk'ın,
Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.

Не пусцім браты, монстра на парог
І грудзьмі адаб'ем напор ганьбы.
Нараджацца дням, што прадказаў нам бог
І можа быць ледзь раней і не злічыць іх.
Bastığın yerleri 'toprak' diyerek geçme, tanı!
Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehid oğlusun, incitme, yazıktır, atanı.
Verme, dünyâları alsan da bu cennet vatanı.
Ня проста па зямлі гуляй, а ведай
Калі продкаў у ёй ляжыць без пахавання.
Ты — сын заняпалых ахвярай, дух іх не здрадзь,
Рай не змяняй за ўсе светы тварэння.
Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?Şühedâ fışkıracak toprağı sıksan, şühedâ!

Cânı, cânânı, bütün varımı alsın da Hudâ,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyâda cüdâ.

Не ахвяра памерці за зямлю — абавязак і гонар.
Сцісні рукой, ахвяр кроў струменіцца.
Бог усё вазьмі і жыццё, і ўсё што ёсць,
Не дай мне толькі з зямлёю падзяліцца.
Rûhumun senden İlahî, şudur ancak emeli:
Değmesin ma'bedimin göğsüne nâ-mahrem eli!
Bu ezanlar-ki şehâdetleri dinin temeli-Ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli.
У маёй душы толькі адна просьба да бога
Не дапусці, каб рука ворага кранула месцы малітве
хай эзан (Няма бога акрамя Алаха і Магамет прарок яму)
заўсёды будзе гучаць у маёй краіне
O zaman vecd ile bin secde eder -varsa- taşım.
Her cerîhamdan, İlâhî, boşanıp kanlı yaşım;
Fışkırır rûh-ı mücerred gibi yerden na'şım;
O zaman yükselerek arşa değer belki başım!
І тады кране ілбом зямлі нават мой надмагільны камень, калі ён будзе
Мае крывавыя слёзы будуць струменіцца з кожнай раны
Выйдзе з зямлі мая бесцялесная душа
Можа быць, мая галава паднімецца і кране неба
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helâl.Ebediyyen sana yok, ırkıma yok izmihlâl;

Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet, Hakkıdır, Hakk'a tapan milletimin istiklâl!

Раздзімайся хвалебны сцяг
Хай будзе кроў дараваная яму
Ужо ніколі не знікне мой сцяг і мой народ
Вызваленне — права майго народу, які моліцца богу!





Прыблізны беларускі пераклад[]

Не бойся, не знікне ў небе сцяг,
Пакуль у краіне ёсць хоць адзін агмень.
Сцяг мне і маёй нацыі зорка.
Ты, не згарыш пад небам ніколі.
Не хмурыся сцяг, калі людзі пад табой,
А ўсміхніся, бо мой народ — герой.
Прабач, што ў бітвах кроў ён не бярог,
Воля — права ўсіх у чыім сэрцы бог.
Не бойся, ланцуг не сашчэміць гэтых рук,
Для святла сонца не знайсці перашкод.
Я ўсё знясу, хоць горы ўстануць у круг,
Перацяку і праз гарызонт.
Не бойся выю — монстр Еўропы лют,
Але не задушыць волю вый хімеры
І тупы яго гнілы апошні зуб
І шчыт у грудзі ёсць — сапраўдная вера.
Не пусцім браты, монстра на парог
І грудзьмі адаб'ем напор ганьбы.
Нараджацца дням, што прадказаў нам бог
І можа быць ледзь раней і не злічыць іх.
Ня проста па зямлі гуляй, а ведай
Калі продкаў у ёй ляжыць без пахавання.
Ты — сын заняпалых ахвярай, дух іх не здрадзь,
Рай не змяняй за ўсе светы тварэння.
Не ахвяра памерці за зямлю — абавязак і гонар.
Сцісні рукой, ахвяр кроў струменіцца.
Бог усё вазьмі і жыццё, і ўсё што ёсць,
Не дай мне толькі з зямлёю падзяліцца.

(далей не рытмізаваны пераклад)

У маёй душы толькі адна просьба да бога
Не дапусці, каб рука ворага кранула месцы малітве
хай эзан (Няма бога акрамя Алаха і Магамет прарок яму)
заўсёды будзе гучаць у маёй краіне
І тады кране ілбом зямлі нават мой надмагільны камень, калі ён будзе
Мае крывавыя слёзы будуць струменіцца з кожнай раны
Выйдзе з зямлі мая бесцялесная душа
Можа быць, мая галава паднімецца і кране неба
Раздзімайся хвалебны сцяг
Хай будзе кроў дараваная яму
Ужо ніколі не знікне мой сцяг і мой народ
Вызваленне — права майго народу, які моліцца богу!

Тэкст гімна на турэцкай мове[]

Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.
Çatma, kurban olayım çehreni ey nazlı hilal!
Kahraman ırkıma bir gül! ne bu şiddet bu celal?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal,
Hakkıdır, Hak’ka tapan, milletimin istiklal!
Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım;
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner aşarım;
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.
Garbın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar,
Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar.
«Medeniyyet!» dediğin tek dişi kalmış canavar?
Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma sakın!
Siper et gövdeni, dursun bu hayasızca akın.
Doğacaktır sana vaadettiği günler Hak’kın;
Kimbilir, belki yarın, belki yarından da yakın.
Bastığın yerleri «toprak» diyerek geçme, tanı!
Düşün, altında binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır atanı;
Verme, dünyaları alsan da bu cennet vatanı.
Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?
Şüheda fışkıracak toprağı sıksan, şüheda!
Canı, cananı, bütün varımı alsın da Hüda,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda.
Ruhumun senden, ilahi şudur ancak emeli;
Değmesin mabedimin göğsüne na-mahrem eli!
Bu ezanlar ki şahadetleri dinin temeli,
Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli
O zaman vecd ile bin secde eder varsa taşım;
Her cerihamdan, ilahi, boşanıp kanlı yaşım,
Fışkırır ruh-i mücerret gibi yerden naşım;
O zaman yükselerek arşa değer belki başım!
Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilal;
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helal!
Ebediyyen sana yok, ırkıma yok izmihlal.
Hakkıdır, hür yaşamış bayrağımın hürriyet;
Hakkıdır, Hak’ka tapan milletimin istiklal!
Advertisement