1912 Yunan savaşı | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Dömeke Savaşı (Saray ressamı Fausto Zonaro'nun fırçasından) | |||||||||
| |||||||||
Taraflar | |||||||||
Dosya:Flag of Osmanlı İmparatorluğu.svg Osmanlı İmparatorluğu | Dosya:Flag of Yunanistan Krallığı.svg Yunanistan Krallığı | ||||||||
Kumandanlar | |||||||||
Müşir Ethem Paşa (Başkumandan, Tesalya), Ahmed Hıfzı Paşa (Epir) | Prens Konstantin (Başkumandan, Tesalya), Albay Manos (Epir) | ||||||||
Güçler | |||||||||
90.000 (Tesalya), 30.000 (Epir) | 60.000 (Tesalya), 15.000 (Epir) 400 Danimarka askeri |
1897 Osmanlı-Yunan Savaşı, 1897 yılında Osmanlı İmparatorluğu ile Yunanistan arasında meydana gelen savaştır. Yaklaşık bir ay sürmüş ve Osmanlı ordusunun kesin zaferiyle neticelenmiştir.
Savaş öncesi[]
Osmanlı İmparatorluğu'na ait olan Tesalya ve İyon Denizi kıyısındaki Arta limanı 1878 Berlin Antlaşması uyarınca 1881 yılında Yunanistan'a verilmişti. Bu genişlemeden sonra Yunanistan’ın yeni hedefi Epir (Yanya vilayeti) ve Girit adasıydı. Bu bölgelerdeki nüfusun yaklaşık üçte ikisini oluşturan Osmanlı rumları Yunanistan tarafından Osmanlı İmparatorluğu'na karşı devamlı kışkırtılıyordu.
Yunanistan'ın Osmanlı idaresindeki Rumları isyana kışkırtmaya devam etmesi üzerine Osmanlı İmparatorluğu de 17 Nisan 1897'de Yunanistan'a savaş ilan etti. Yunanlar özellikle engebeli bölgelerde Osmanlı ordusunu uğraştırırken Balkanlar'daki diğer devletlerle anlaşıp Osmanlıları iyice zor durumda bırakmayı planlamaktaydılar. Osmanlı kuvvetlerini teşkil eden Müşir Edhem Paşa komutasındaki yaklaşık 120.000 askere karşılık Yunanistan Kralı 1. Yorgi'nin veliahdı Konstantin’in kumanda ettiği Yunan ordusu ise 75.000 kişilik bir kuvvetten meydana geliyordu.
"Bu savaş, Osmanlı İmparatorluğu ve Büyük Devletler’in irâdesine aykırı olarak Yunanistan’ın yayılmacı politikalarının bir neticesi olarak meydana gelmiştir. Osmanlı İmparatorluğu Büyük Devletler’den savaşı engellemelerini beklemiş; fakat bu devletler Yunanistan’a uygulanacak zorlayıcı tedbirler üzerinde uzlaşamadıklarından iki İmparatorluğu yalnız başlarına bırakmışlardır. Osmanlı İmparatorluğu barışın devamından yana olmasına rağmen Yunan çetelerinin sınırı tecavüz etmesi üzerine Yunanistan’a savaş ilân etmiştir."[1].Ayrıca bu savaşa Yunan kralı I. Yorgi'nin Danimarka asıllı olması sebebiyle bir miktar Danimarka askeriyle İtalyan gönüllülerinden oluşan bir birlik de Yunanlılar'ın yanında savaşa katılmıştır.
Savaşın gelişmesi[]
18 Nisan 1897'de Milona geçidindeki ilk savaşı Osmanlılar kazandılar. Ancak savaşın yavaş tempoda cereyan etmesi üzerine, büyük devletlerden gelebilecek bir müdahaleyi önlemek için Sultan II. Abdülhamid Edhem Paşa'ya yıldırım harbi emrini verdi. Bu durum üzerine 25 Nisan 1897'de Yenişehir, 28 Nisan'da da Tırhala ele geçirildi. Yunan ordusu güneydeki Dömeke’ye doğru çekilirken Edhem Paşa kumandasındaki birlikler doğuya doğru ilerleyerek 8 Mayıs'ta çok büyük stratejik öneme sahip bir liman kenti olan Volos'a girdi. Bundan sonraki muharebenin Dömeke’de olacağı ve bu savaşın da galip tarafı ortaya çıkaracağı belli olmuştu. Çünkü Yunanlılar bu müstahkem mevkiye çok fazla yığınak yapmışlardı. Savunma savaşı yapacak olan Yunanlılar, Türkleri püskürteceklerinden eminlerdi. 17 Mayıs 1897 tarihinde çok şiddetli geçen muharebe Osmanlı Ordusu'nun zaferiyle sonuçlandı. Yunan ordusu daha güneydeki Lamia'ya doğru düzensiz bir biçimde çekilirken Osmanlı kuvvetleri onları süratle takip etti. Zira Avrupa'da savaşı durdurmaya yönelik diplomatik adımlar atılmaya başlamıştı. Osmanlılar ise Avrupa'dan baskı gelmeden mümkün olduğunca ilerlemek niyetindeydiler.
Savaşın sonu[]
Artık Osmanlı ordusunun Yunanistan’ın başkenti Atina'ya girmesini engelleyecek ciddi bir güç kalmamıştı. Bu konuda Sadrazam Halil Rıfat Paşa II. Abdülhamid'e görüşünü açıkça belirtmiş ve de Atina'ya girilmesi için ricada bulunmuştu. Çünkü Atina'nın alınması Yunanlıların bir nebze olsun bastırılması demekti. Fakat Avrupa Devletleri'nin aralarında anlaşması üzerine Rus çarı II. Nikolay II. Abdülhamid'e bizzat telgraf çekerek savaşın durdurulmasını talep etti. Padişahın iradesi uyarınca 19 Mayıs'ta Osmanlı ordusu fiilen savaşı kesti. 20 Mayıs 1897 tarihinde ise mütareke imzalandı.
Ayrıca bakınız[]
- İstanbul Antlaşması (1897)
- Von der Goltz Paşa
Kaynakça[]
- Ekinci, Mehmet Uğur. The Unwanted War: The Diplomatic Background of the Ottoman-Greek War of 1897. Saarbrücken: VDM, 2009. ISBN 978-3-639-15456-6.
- ↑ Mehmet Uğur Ekinci, "The Origins of the 1897 Ottoman-Greek War: A Diplomatic History." Yüksek Lisans Tezi, Bilkent Üniversitesi Tarih Bölümü, Ankara, 2006, s. iv.
Şablon:Osmanlı savaşları Şablon:II. Abdülhamit dönemi
ar:الحرب العثمانية اليونانية (1897) bg:Гръцко-турска война (1897) ca:Guerra greco-turca (1897) da:Græsk-tyrkiske krig (1897) de:Türkisch-Griechischer Krieg el:Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897 en:Greco-Turkish War (1897) es:Guerra greco-turca (1897) fr:Guerre gréco-turque (1897) he:המלחמה היוונית-עות'מאנית (1897) id:Perang Yunani-Turki (1897) it:Guerra greco-turca (1897) ja:希土戦争 (1897年) ko:그리스-터키 전쟁 (1897년) la:Bellum Graeco-Turcicum (1897) mk:Грчко-турска војна (1897) nn:Den gresk-tyrkiske krigen i 1897 no:Den gresk-tyrkiske krig (1897) pl:Wojna grecko-turecka (1897) pt:Guerra Greco-Turca (1897) ru:Первая греко-турецкая война sv:Grek-turkiska kriget (1897) uk:Греко-турецька війна 1897 zh:希土战争 (1897年)