Necib Soyu ve nesli temiz, aslı kerim olan. Cömert. Asilzâde. Güzel huylu ve ahlâklı.
Sözlük 1: (Ar.) Er.
1. Soyu sopu temiz pak olan kimse.
2. Asilzade, kıymetli, üstün.
3. Güzel ahlak sahibi. - Türk dil kuralı açısından "b/p" olarak kullanılır.
[]
Sıfat[]
- [1] soylu, asil, kişizade.
- نجيب
[]
Sıfat[]
- [1] Doğuştan veya hükümdar buyruğuyla, bazı ayrıcalıklara sahip olan ve özel unvanlar taşıyan (kimse), asil
- [2] İyi tanınmış, köklü bir aileden gelen (kimse), necip, kişizade, asil
- [3] Saygı uyandıran, yücelik taşıyan
- [1] (Türkçe)
- Türk Dil Kurumu: "Asil"
|} | width=1% | |bgcolor="#FFFFE0" valign=top width=48%|
|}
|}