Bakınız: Aşık Veysel/Eserleri, Aşık Veysel/Videoları, Aşık Veysel/Resimler, Aşık Veysel/Nakiller, Aşık Veysel/Şiirlerin tahlili, Aşık Veysel/Belgesel

Aşık_Veysel_neden_dayak_yedi?_-_Yaşar_Kemal_anlatıyor-2 — Aşık Veysel neden dayak yedi? - Yaşar Kemal anlatıyor-2

Aşık Veysel'in 6 kere sazını yajtılar

Asikveysel2 — Doğum Tarihi:25 Ekim 1894 - Doğum Yeri:Sivrialan köyü Şarkışla, Sivas -

Aşık_veysel'_in_belgeseli_1 — Aşık veysel' in belgeseli 1

aşık veysel' in belgeseli 1

Aşık_veysel'_in_belgeseli_2 — Aşık veysel' in belgeseli 2

aşık veysel' in belgeseli 2

Aşık_veysel'_in_belgeseli_3 — Aşık veysel' in belgeseli 3

aşık veysel' in belgeseli 3

Aşık_veysel_kendi_ağzından_hayatı — Aşık veysel kendi ağzından hayatı

aşık veysel kendi ağzından hayatı

AŞIK_Veysel-Su_TV — AŞIK Veysel-Su TV

AŞIK Veysel-Su TV

Aşık_Veysel_Şatıroğlu_-_Kızı_Ve_Torunu — Aşık Veysel Şatıroğlu - Kızı Ve Torunu

Aşık Veysel Şatıroğlu - Kızı Ve Torunu

ASIK_VEYSEL'in_Son_Siiri_-_Canli_cekim_-_Müzikli — ASIK VEYSEL'in Son Siiri - Canli cekim - Müzikli

ASIK VEYSEL'in Son Siiri - Canli cekim - Müzikli Bir baht-ı karayım

AŞIK_VEYSEL-KARA_TOPRAK — AŞIK VEYSEL-KARA TOPRAK

AŞIK VEYSEL-KARA TOPRAK "her şeyi sen verirsin" havasında söylenmiş bir türkü

Aşık_Veysel_-_Ne_Ötersin_Dertli_Dertli — Aşık Veysel - Ne Ötersin Dertli Dertli

Aşık Veysel - Ne Ötersin Dertli Dertli

Aşık_Veysel_-_Havalanma_Telli_Turnam — Aşık Veysel - Havalanma Telli Turnam

Aşık Veysel - Havalanma Telli Turnam

Aşık_Veysel_-_Seherde_Ağlayan_Bülbül — Aşık Veysel - Seherde Ağlayan Bülbül

Aşık Veysel - Seherde Ağlayan Bülbül

Asik_veysel_-_KAHBE_FELEK_SANA_NE'TTIM — Asik veysel - KAHBE FELEK SANA NE'TTIM

aAsik veysel - KAHBE FELEK SANA NE'TTIM -felek -kader

Veysel Şatıroğlu veya bilinen adıyla Âşık Veysel (d. 25 Ekim 1894, Şarkışla, Sivas - ö. 21 Mart 1973), Türk halk aşığı.

Etimolojisi[]

Aşık: Ozan demektir.
Veysel: Veysel Karani'den gelmekte olup, Peygamber aşığıdır.
Şatıroğlu: Şatır:Şen demektir. Yani soyadı; Şenoğlu demektir.

Hayatı[]

Çocukluğu[]

Âşık Veysel (d. 25 Ekim 1894 yılında, Sivas ili Şarkışla ilçesinin Sivrialan köyünde çiftçi bir ailenin çocuğu olarak doğadu. Âşık Veysel, 7 yaşında geçirdiği çiçek hastalığı sonucunda sol gözünü, bir talihsizlik sonucuyla da sağ gözünü kaybetti.

Aşıklığı[]

Babasının, Âşık Veysel'e oyalanması için aldığı sazla önce başka aşıkların türkülerini çalmaya başladı.1933 yılında tanıştığı Ahmet Kutsi Tecer'in teşvikleriyle kendi sözlerini yazıp söylemeye başladı.

Köy Enstitüleri dönemi[]

Âşık geleneğinin son büyük temsilcilerinden olan Âşık Veysel, bir dönem yurdu dolaşarak Köy Enstitüleri'nde saz hocalığı yaptı. 1970'li yıllarda Hümeyra, Fikret Kızılok, Esin Afşar gibi bazı müzisyenler Âşık Veysel'in deyişlerini düzenleyerek yaygınlaşmasını sağladı. Şarkışla'da her yıl adına şenlikler yapılır.

Dili[]

Eserlerinde Türkçesi yalındır. Dili ustalıkla kullanır. Yöntemi gösterişsizdir. Yaşama sevinciyle hüzün, iyimserlikle umutsuzluk şiirlerinde iç içedir. Doğa, toplumsal olaylar, din ve siyasete ince eleştiriler yönelttiği şiirleri de var.

Şiirleri[]

Deyişler (1944) ,
Sazımdan Sesler (1950) ,
Dostlar Beni Hatırlasın (1970)
Bütün Şiirleri (1984) adıyla eserleri tekrar yayınlandı.

Hayatı[]

1901'de yedi yaşına girdiği sıralarda Sivas'ta çiçek salgını yeniden yaygınlaştı ve o da yakalandı bu hastalığa. Sağ gözünün görme şansı vardı ve ışığı seçebiliyordu bu gözüyle o sıralar. Ne var ki, yakasını bırakmayan olumsuzluklar Veysel'in diğer gözünün de kör olmasına sebep oldu.

Emlek yöresi olarak adlandırılan Sivas'ın âşığı ve ozanı bol diyarında, Veysel'in babası da şiire meraklı ve tekkeyle içli-dışlı birisiydi. Veysel'in üzüntüsünü az da olsa unutması için bir saz aldı ve halk ozanlarından şiirler okuyup, ezberletir oğluna. İlk saz derslerini babasının arkadaşı olan Divriği'nin köylerinden Çamışıhlı Ali Ağa'dan (Âşık Alâ) aldı ve kendini de iyice saza verdi; usta malı şiirlerden çalıp söylemeye başladı.

Aşık Veysel'in hayatında ikinci önemli değişiklik seferberlikte başladı. Kardeşi Ali ve arkadaşları harp için cephelere gidince, arkadaşsızlık ve kardeş acısı, sefalet, onu umutsuzluğa sürükledi ve yalnızlığı daha derinden hissetmeye başladı.

Veysel'in annesi ve babası seferberlik sonlarına doğru 'belki biz ölürüz ve kardeşi Veysel'e bakamaz' düşüncesiyle Veysel'i akrabalarından Esma adında bir kızla evlendirdiler ve Esma'dan bir kız, bir oğlu oldu Veysel'in. Oğlan çocuğunun daha on günlükken ölümüyle hayata küsen Veysel, bundan sonra 24 Şubat 1921'de annesi, ondan 18 ay sonra da babasının ölümüyle iyice yıkıldı.

Ağabeysi Ali'nin bir kız çocuğu daha olunca çocuklara ve işlere bakması için bir hizmetkâr tuttular. Bu hizmetkar ileride Veysel'in bağrında açılacak başka yaranın da sebebi olacaktır. Bir gün Veysel hasta yatarken, kardeşi Ali de keven toplamakta iken, Veysel'in ilk eşi olan Esma'yı kandırarak kaçırdı. Veysel'in acılı yaşamına bir acı daha eklendi böylece.

Karısı bir başına bırakıp gittiğinde Veysel'in kucağında henüz altı aylık kızı vardı. İki yıl yaşadıktan sonra o da hayata gözlerini yumdu.

Veysel'in köyünden ilk ayrılışı şöyledir: Zara'nın Barzan Baleni köyünden Kasım adında birisi Veysel'i köyüne götürerek iki üç ay beraber yaşadılar. Kendisini Adana'ya göndermeyen Deli Süleyman, Sivas'lı Kalaycı Hüseyin, Veysel'e yol arkadaşlığı ettiler. Dönüşte Veysel, Hafik'in Yalıncak köyüne ve Zara'nın Girit köyüne uğrayarak 9 liraya güzel bir saz aldı; Sivas'tan Sivrialan'a dönerken arkadaşları bir 'üç kağıtçı' grubuna yakalanarak bütün paralarını kaybettiler. Arkadaşları Veysel'in 9 lirasını da alarak kumara verdiler. Veysel bu hadiseden bir müddet sonra Hafik'in Karayaprak köyünden Gülizar adlı bir kadınla evlendi.'

1930'lu yıllar: Dernekleşmeleri, Bayram ilanları[]

1931 yılında Sivas Lisesi edebiyat öğretmeni olan Ahmet Kutsi Tecer ve arkadaşları 'Halk Şairlerini Koruma Derneği'ni kurdular. Ve 5 Aralık 1931 tarihinde de üç gün süren Halk Şairleri Bayramı'nı düzenlediler. Böylece Veysel'in yaşamında önemli bir dönüm noktası işlemeye başladı.

1933'e kadar usta ozanlarından şiirlerinden çalıp söyledi.

Atatürk'e ihyacı methiyeleri ve destanı[]

Cumhuriyet'in 10. yıldönümündeAhmet Kutsi Tecer'in direktifleriyle bütün halk ozanları Cumhuriyet ve Mustafa Kemal Atatürk üzerine şiirler yazdılar. Bunlar arasında Veysel'in de vardı şiirleri. Veysel'in gün ışığına çıkan ilk şiiri böylece 'Atatürk'tür Türkiye'nin ihyası'... dizesiyle başlayan şiir oldu. Bu şiirin gün yüzüne çıkışı, Veysel'in de köyünden dışarıya çıkması anlamına geliyordu.

O zaman Sivrialan'ın bağlı olduğu Ağacakışla nahiyesi müdürü Ali Rıza Bey, Veysel'in bu destanını çok beğeniyor, 'Ankara'ya gönderelim' diye istiyordu. Veysel de 'Ata'ya ben giderim' diye arkadaşı İbrahim ile yürüyerek yola düştüler ve Ankara'ya gittiler. Veysel Ankara'da konuksever tanıdıkların evlerinde kırkbeş gün misafir kaldı. Destanı Atatürk'e getirmek hevesiyle geldiğini söylüyorsa da destanı Atatürk'e okumak kısmet olmadı. Ancak, Hakimiyet-i Milliye (Ulus) basımevinde destanı gazeteye verildi ve destan gazetede üç gün boyunca yayınlandı. Bundan sonra da bütün yurdu dolaşmaya, dolaştığı yerlerde çalıp-söylemeye başladı.

Köy Enstitüleri'nin kurulmasıyla birlikte, yine Ahmet Kutsi Tecer'in katkılarıyla, sırasıyla Arifiye, Hasanoğlan, Çifteler, Kastamonu, Yıldızeli ve Akpınar Köy Enstitüleri'nde saz öğretmenliği yaptı. Öğretmenlik yaptığı bu okullarda Türkiye'nin kültür yaşamına damgasını vurmuş birçok aydın sanatçıyla tanışma olanağı buldu.

1960'lı yıllar ve ödül alması[]

1965 yılında Türkiye Büyük Millet Meclisi, özel bir kanunla Âşık Veysel'e, 'Anadilimize ve milli birliğimize yaptığı hizmetlerden ötürü' 500 lira aylık bağlandı.

Aşık Veysel

İçindekiler

Etimolojisi[]

Hayatı[]

Çocukluğu[]

Aşıklığı[]

Köy Enstitüleri dönemi[]

Dili[]

Şiirleri[]

Hayatı[]

1930'lu yıllar: Dernekleşmeleri, Bayram ilanları[]

Atatürk'e ihyacı methiyeleri ve destanı[]

1960'lı yıllar ve ödül alması[]

Aşık Veysel/Eserleri[]

İç Bağlantılar[]

Dış Bağlantılar[]

Fan Feed