|
|
| ←EÇS/7/11 | Evliya Çelebi Seyahatnamesi 7.Cilt  Evliya Çelebi |
EÇS/7/13→ |
seksen yüz kadar çocuklar tırmanıp tâ en üst ucuna kadar varırlar. Ağacın bunları çekmeğe kudreti kalmayıp, o ağır yük yüzünden hemen yay gibi eğilip, başaşağı olmağa yüz tutar. Bütün çocuklar ağacın dallarına yarasa kuşu gibi sarılıp, o ağacın ucu ağırlıktan ta yere döşenüp yatar. Bu kere çocuklar, bir bir kendilerini yere atarlar. Ağacın yükü hafif-leşüp, üzerinde ancak kırk elli oğlan kalır. Ama cesur olanları tâ ağacın doruğunda kalır. Bu kere ağaç, deprenüp kalkmak ister. Amma üzerinde çocuklar çok.. Birden o kadar çocuk kendini yere atınca kavak gürleyip kalkar, ve tâ öbür tarafa, yere eğilir. Bu şekilde zavallı ağaçlar durmadan böyle yatup kalkarlar.
Tuhafı şu ki, hiç bir memlekette kavak ağaçlarının böyle iki tarafa bükülmek ihtimâli yoktur. Her gün bütün çocuklar, ikindiden sonra hocalarından azad olunca, bu ağaçlar üzerinde şakalaşup oynarlar. Garip seyirdir.
Bu şehirde ancak bir cami ve mescid, misafirler için bir han var. Hamam, çarşı, pazar yoktur. Amma yaylalarında koyunları çoktur. Fakat Haleb Valisi İbşir Paşanın kışkırtması ile bunların kırkbin koyunlarını Acemler alıp sürmüştür. Biz de o koyunları geri almağa memur olduğumuzdan, bunlar bize ikram edüp, kavak ağaçları sayesinde zevk u safa ettirdiler.
Suyu ve havası güzeldir. Pinyanilerin ahvâli:
Bunlar, 955 tarihinde Süleyman Han'a itaat edüp, yine kendi vilâyetlerinin ürünleri ile ocak beyi olmuşlardır. Altı bin askeri var. Bunlar da Mahmûdî sayılır. Lâkaplarında (Pinyaniş emirleri) diye yazılı. Aklı gözünde, sadıklık özünde, kılıç belinde, hançer elinde, ateş gibi adamlardır. Hile hud'a bilmezler. Bunlardan bizimle Van'dan selen yüz nefer burada kalıp, içlerinden on nefer seçmeleri ile Acemistana doğru yollandık.