|
|
| ←EÇS/8/104 | Evliya Çelebi Seyahatnamesi 8.Cilt  Evliya Çelebi |
EÇS/8/106→ |
Dedi. Hasan Paşaya bu yüzden nice hayalî güler yüz gösterip piyazladı. Çünkü Murtaza Paşa korkardı ki bir gün veya bir gece celâliler birdenbire Haleb'i istilâ edeler. İçinden korkuya düşmüştü. Ama hiç bir kimseye içini açmaktan korkardı. Hasan Paşa ise: «Behey kardeş, ben serdarlıktan vazgeçtim. Hemen bir darlık olmaya.. Yoksa geçtim bu dünyada varlıktan..»
Bu bezm-i âlem – ârânın geçüb-câm-ı safâsından
Çevirdim yüzümü âyîne-i âlemnümâsından
Ne hazzım var safâsından, ne vehmim var cefâsından
Vefası anın olsun, nefret ettim mehlikasından
Bu beyitlerin anlamı gereğince aba ve kebe giymeğe, bir ekmek parçası yemeğe razıyım. Hemen can kuşum azad ve bir damla canım şâdolsa, ebedî hayat bulurdum.»
Dedikte Murtaza Paşa:
«Canım Hasan Paşa, ben senin çengini gördüm ve şerbetini iştim. Doğrusu Allah bilir, bu kadar askerinle elbette deliğe tıkılıp herekse serasker olursun. Ama bu Haleb altında bu kadar askeriniz sıkıntı çekerler. Çünkü malûmunuzdur ki Haleb dar bir yedri. Asker çokluğundan reâyâ da etraftan gelmez olub kıtlık ve pahalılık oldu. Gelin, mübarek izniniz ile ve bizim yakın ağalarımızdan başka ne kadar dışarı varoşta ve Haleb içinde asker varsa, şer'î izin ile etraftaki köylerin yakınlarına konak ve kışlalara verelim. Askerin birazı köylere giderek, buradaki sefalet yerine orada birer yüksek mevkide olurlar. Kalede konakları olanlara da kışladan zahire getirirler. Siz de biz de asker yükünden kurtuluruz. Vilâyet ahalisi dahi fitne ve fesattan, oğlan kavgasından emin olurlar. Yine emir sizindir.»
Deyip sustu. Hemen Hasan Paşa:
«O gaziler benim canım başım, kanım yoldaşlarıdır. Canım paşa efendim. Lütfeyle! Birkaç günlük misafiriniziz. Gülünü seven, dikenini de sever .Sabredelim görelim âyine-i devran ne suret gösterir'.»
Deyu, ağalarının yanından ayrılmalarından hazzetmeyerek buna asla razı olmadı. Tayyaroğlu Ahmed Paşa: