PERİHAN ÖNDER RIDDER
Perihan (Önder) Ridder, yeni kuşak kadın bestecilerimiz arasında müzikbilim çalışmalarıyla da dikkat çekmiştir. Onun öğrenim süreci yeni arayışların getirdiği aşamaları kapsar: 1970’de İzmir Devlet Konservatuarı’nda Seride Barlas’la piyanoya başlayan besteci, Tomris Öziş’le de piyano çalışmış, 1974’te Ankara Devlet Konservatuarı kompozisyon bölümüne geçmiştir. 1975’te yine İzmir’e dönen ve Muammer Sun’la kompozisyon çalışan Önder, 1981’de İstanbul Devlet Konservatuarı’na geçerek İlhan Usmanbaş’ın öğrencisi olmuştur. 1987’ye kadar süren bu dönemde bestecimiz ayrıca Adnan Saygun’la makamsal müzik ve etnomüzikoloji çalışmış, Kemal İlerici’den Türk Müziği armonilemesi dersleri almıştır. 1987’de doktorasını veren besteci, yurt dışında öğrenim yapma olanağını bulmuş, Feridun Vakfı bursuyla Budapeşte’de Liszt Müzik Akademisi’nde çalışmalarını sürdürmüştür.
Müzikbilim araştırmaları kapsamında, Türkiye’nin çeşitli bölgelerinde halk müziği derlemeleri yapan Önder, Türk bestecilerinin yapıtlarına eğilen analiz çalışmalarıyla bestecilik temelini geliştirmiştir. Analizleri arasında Saygun’un üç yaylılar dördülü ve Rey’in yedi parçadan oluşan piyano albümü vardır.
Çalışmalarını Almanya’da sürdüren Perihan Önder Ridder, Türkiye’de kompozisyon ödülleri almıştır. 1978’de “Kavakta Turna Sesi Var” adlı yapıtıyla İzmir Devlet Konservatuarı’nın yarışmasında ikincilik ödülü, 1981’de Atatürk’ün 100. Doğum Yılı nedeniyle TRT’nin düzenlediği yarışmada mansiyon, 1989’da TRT’nin düzenlediği yarışmada “yaylı çalgılar orkestrası için” yapıtıyla mansiyon, Eczacıbaşı yarışmasında ikincilik.
Bestecimiz, halk müziği makam ve ritmlerine yakınlık duymuştur. Bu kökler ilk yapıtlarında daha belirgindir. 1983’den sonra yazdığı yapıtlarında halk müziği öğeleri, yeni müzik teknikleri içinde daha özgür kullanılmıştır. Bu dönemde özellikle Usmanbaş, Saygun ve Schnittke’den etkilenmiş olduğu söylenebilir.
Perihan Önder Ridder’in yapıtlarının hakları kendisine aittir. Geniş bilgi için besteciye başvurulabilir.